Een jonkvrouw in nood, een dienstmeisje, er gewoon zijn om de held er goed uit te laten zien, een huisvrouw, een minnaar, een vrouw die een slechte man in een goede man verandert, een schrijver, de vrouw die andere mooie vrouwen niet kan uitstaan, een journalist, een moeder, van nerd naar populair meisje na een make-over en het hart van de held wint, een mode-assistent, de bitchy baas, de vrouw die met een andere vrouw vecht voor de liefde van een man, dit is hoe vrouwen meestal worden vertegenwoordigd in films. Films en tv-series zijn één van de favoriete manieren voor mensen om hun vrije tijd door te brengen. Uit een nieuwe studie van LG electronics blijkt dat de gemiddelde persoon haar/zijn leven meer dan 78.000 uur voor de televisie doorbrengt. [1] Film en televisie zijn krachtige instrumenten voor socialisatie. [2] Toch staan we zelden stil bij de percepties van vrouwen die we van films krijgen. Gelukkig hebben veel onderzoekers filmdialogen, de zichtbaarheid van vrouwen en de rollen die vrouwen spelen onderzocht om licht te werpen op de beeldvorming van vrouwen in films. Laten we eens kijken naar hun bevindingen.
Hoe worden vrouwen afgebeeld in films?
Disney-films, wie heeft ze niet gezien? Velen van ons zijn opgegroeid met verhalen over mooie prinsessen die wachten om gered te worden door een charmante prins. Vooral Disney-films zijn de afgelopen jaren onder de loep genomen in relatie tot genderongelijkheid. Onderzoekers bestuderen genderongelijkheid op verschillende manieren. Sommigen tellen bijvoorbeeld de woorden die worden gesproken door vrouwelijke en mannelijke personages, terwijl anderen kijken naar het doel van vrouwelijke en mannelijke personages. Fought en Eisenhauer (2016) telden de keren dat mannelijke en vrouwelijke personages spraken. [3] Ze ontdekten dat mannen gemiddeld drie keer zoveel zinnen hebben als vrouwen. Dit was vooral het geval voor Disney-films in de jaren 90. Mannen spreken bijvoorbeeld 71 procent van de tijd in "Beauty and the Beast", 90 procent van de tijd in "Aladdin", 68 procent van de tijd in "De kleine zeemeermin", 77 procent van de tijd in "Mulan" ( Mulan werd als een vrouw geteld, ook al deed ze zich voor als een man). [4]
In de nieuwere films zoals 'Rapunzel' hebben vrouwen 52 procent van de zinnen, en in 'Brave', een film over een moeder-dochterrelatie, hadden ze 74 procent. [5] Goed nieuws, denk je? Nou... niet echt, Frozen breekt met die trend, aangezien 59% van de zinnen door mannen wordt gesproken. Zelfs in films waarin vrouwelijke personages centraal staan, zijn mannen qua spreken oververtegenwoordigd.
Eén van de redenen waarom mannen meer spreken, is dat er meer mannelijke karakters zijn. De prinses is meestal bezig met het vinden van een echtgenoot, terwijl andere (mannelijke) personages innovatief zijn of aanwijzingen geven. Dit roept de vraag op, wat is het doel van vrouwen? Om er alleen mooi uit te zien en een man te vinden? Onderzoekers ontdekten dat meer dan de helft van de complimenten die vrouwen kregen te maken had met hun uiterlijk. Slechts 11 procent ging over hun vaardigheden of prestaties. [6] In een experiment werd studenten gevraagd wat er bij hen bleef hangen na het bekijken van Disney-films. Hun belangrijkste bevindingen waren dat "vrouwen worden gedomineerd, maar dat ze er zelden bezwaar tegen hebben. Ze zijn blij om huisvrouw te zijn, om schoon te maken en te koken en voor de mannen te zorgen, en om gewoon te zingen en mannen te verleiden, zonder serieus werk te doen”. [7] Het zijn precies deze gedachten die sommige wetenschappers bekritiseren met betrekking tot de ontwikkeling van kinderen. Tot nu toe is er weinig onderzoek gedaan naar de effecten van Disney-films op kinderen, maar veel mensen geloven dat het kijken naar Disney-films gerelateerd is aan percepties die kinderen krijgen over genderstereotypen.
Van films voor kinderen naar die voor volwassenen, De Bechdel-test, is een populaire maatstaf om te onderzoeken hoe goed en compleet de representaties van vrouwen in films zijn. [8] De test stelt slechts drie vragen:
- Zijn er minstens twee vrouwen in de film die namen hebben?
- Praten die vrouwen met elkaar?
- Praten ze met elkaar over iets anders dan een man?
Het doel van deze test was om te bewijzen dat vrouwen niet alleen ondervertegenwoordigd zijn in populaire films, maar dat ze ook zelden worden voorgesteld als sterke leiders en denkers. Lauzen (2015) ontdekte dat vrouwelijke personages twee keer meer kans hebben dan mannen om alleen te worden geïdentificeerd door een levensgerelateerde rol in plaats van een werkgerelateerde rol, ze zijn consequent jonger dan hun mannelijke tegenhangers en ze worden zelden afgeschilderd als formele leiders . [9] Bussey & Bandura (1999) voegen hieraan toe dat vrouwen worden afgebeeld als afhankelijk van andere personages, over-emotioneel en beperkt tot banen met een lage status in vergelijking met ondernemende en ambitieuze mannelijke personages. [10] Als gevolg hiervan vindt het vrouwelijke publiek het moeilijk om zich te verhouden tot vrouwelijke personages in films en krijgen mensen een vertekend beeld van vrouwen.
Wie zijn de mensen achter het vrouwelijke personage in wording?
Net als veel andere industrieën heeft de filmindustrie moeite om gendergelijkheid te bereiken. Sinds 1998 is de werkgelegenheid voor vrouwen in de 250 best scorende films slechts met 3% gestegen. [11] Films worden meestal geschreven, geregisseerd en geproduceerd door mannen. [12] In 2018 vertegenwoordigden vrouwen slechts acht procent van de regisseurs van de 250 meest winstgevende films in de Verenigde Staten. [13] Bovendien nam één op de vier films ofwel nul vrouwen of één vrouw aan in de rol van regisseur, schrijver, producent, uitvoerend producent, redacteur en cameraman/vrouw. Het is een erg scheve geslachtsverdeling die me doet denken aan een briljante speech gegeven door Rebel Wilson bij de BAFTA Award in 2020. Wanneer de meeste filmmedewerkers mannelijk zijn, is de manier waarop vrouwelijke personages worden gevormd gebaseerd op de mannelijke blik. Onderzoek wijst al uit dat in films met ten minste één vrouwelijke regisseur en/of schrijver, vrouwen 43 procent van alle sprekende personages uitmaken, vergeleken met 32 procent in films met uitsluitend mannelijke regisseurs en schrijvers. [14] We kunnen er dus voorzichtig van uitgaan dat wanneer meer vrouwen betrokken zijn bij het produceren van films, er een toename is in vrouwelijke vertegenwoordiging in de film zelf. Bovendien veranderen vrouwen ook het vrouwelijk perspectief in boeken en films. Neem bijvoorbeeld Suzanne Collins, de schrijfster van The Hunger Games met Katniss Everdeen als hoofdrolspeler. Katniss wordt gepresenteerd als een moedige en intelligente vrouw die doet wat ze wil. Of JK Rowling, de schrijver van Harry Potter met Hermoine Granger, een slim ondersteunend personage in het verhaal. Hermoine biedt oplossingen aan op basis van haar kennis en wordt vaak gezien als slimmer dan Ron en Harry samen. Tegenwoordig zien we een toename van sterke vrouwelijke hoofdrolspelers in films, maar het is nog steeds minder in vergelijking met sterke mannelijke hoofdrolspelers.
Concluderend...
Het ontbreekt de filmindustrie op verschillende gebieden nog steeds aan vrouwelijke vertegenwoordiging. Aan de ene kant worden vrouwen afgeschilderd als zwakke en passieve wezens in films. Aan de andere kant is er een gebrek aan vrouwelijke vertegenwoordiging in functies, zoals filmregisseurs, producenten en schrijvers, wat invloed heeft op de manier waarop vrouwen worden afgebeeld. Hoewel er een toename is in films die vrouwen anders presenteren, is het nog steeds onvoldoende om gendervooroordelen in films tegen te gaan.
Wordt vervolgd…
Sources:
Picture:
Wang, W., Goldsmith-Thomas, E., Schindler, D., Schiff, P., Wade, K., Lopez, J., Fiennes, R., … Columbia TriStar Home Entertainment (Firm),. (2003). Maid in Manhattan.
Dias, R., Lorencz, B., & Walt Disney Company. (1999). Walt Disney’s Cinderella. New York, N.Y: Golden Books Pub. Co. Ross, G. (2012).
The Hunger Games. Lionsgate.
[1] https://www.studyfinds.org/survey-the-average-adult-will-watch-more-than-78000-hours-of-tv/
[2] Genner, S., & Süss, D. (2017). Socialization as media effect. The international encyclopedia of media effects, 1.
[3] [4] [5] Fought, C. & Eisenhauer, K. (2016, January). A quantitative analysis of gendered compliments in Disney
princess films. Paper presented at the annual meeting for the Linguistic Society of America,
Washington, D.C.
Fought, C. & Eisenhauer, K (2016, November). Gendered compliment behavior in Disney and Pixar: A
quantitative analysis. Paper presented at the annual meeting for New Ways of Analyzing
Variation, Vancouver, Canada.
[6] Guo, J. (2016). Researchers have found a major problem with ‘The Little Mermaid’ and other Disney movies, the Washington Post
[7] Anugerahwati, M. (2020). Gender and Language in Movies. KnE Social Sciences, 412-416.
[8] Agarwal, A., Zheng, J., Kamath, S., Balasubramanian, S., & Dey, S. A. (2015). Key female characters in film have more to talk about besides men: Automating the Bechdel test. In Proceedings of the 2015 Conference of the North American Chapter of the Association for Computational Linguistics: Human Language Technologies (pp. 830-840).
[9] Lauzen, M. M. (2015). It’s a man’s (celluloid) world: On-screen representations of female characters in the top 100 films of 2014. Center for the Study of Women in Television and Film at San Diego State University.
[10] Bussey, K., & Bandura, A. (1999). Social cognitive theory of gender development and differentiation. Psychological review, 106(4), 676.
[11] Lauzen, M. M. (2018b). The Celluloid Ceiling: Behind-the-Scenes Employment of Women on the Top 100,
250, and 500 Films of 2018. Center for the Study of Women in Television and Film, San Diego
State University. Retrieved from https://womenintvfilm.sdsu.edu/wp-content/uploads/2019/01/2018_
Celluloid_Ceiling_Report.pdf
[12] Orwin, A. (2002). Women’s stories, women’s films: Integrating women’s studies and film production. Women’s
Studies Quarterly, 30(1/2), 271–284. Retrieved from JSTOR.
[13] Kunsey, I. (2019). Representations of Women in Popular Film: A Study of Gender Inequality in 2018. Elon Journal of Undergraduate Research in Communications, 10(2), 27-38.
[14] Lauzen, M. M. (2018a). It’s a Man’s (Celluloid) World: Portrayals of Female Characters in the Top Grossing
Films of 2018. Center for the Study of Women in Television and Film, San Diego State University.
Retrieved from https://womenintvfilm.sdsu.edu/wp-content/uploads/2019/02/2018_Its_a_Mans_
Celluloid_World_Report.pdf
NL 
EN