In het interview van april praat ik met Andrea Astner over haar gedurfde beslissing om haar eigen bedrijf te starten en een stabiele 9-5-baan op te zeggen bij een bekend internationaal adviesbureau. Ze beschrijft zichzelf als een productiviteitscoach en dog mom. Ze is momenteel gevestigd in Boekarest.
Andrea heeft een BSc in International Business Administration en een MSc in Business Information Management, maar voordat ze haar studie afrondde, maakte ze de overstap naar cybersecurity. Na haar afstuderen trad ze toe tot een groot bedrijf als cybersecurity-consultant en werkte ze voornamelijk als ethische hacker, waarbij ze de webapplicaties en IT-infrastructuur van klanten testte op zwakke plekken in de beveiliging.
Haar hobby's zijn puzzels oplossen, luchthoepels doen, yoga, lezen, piano spelen en organiseren/opruimen!
Andrea, je hebt een tijdje geleden je baan opgezegd. Wat leidde tot die beslissing?
Na een paar hele drukke maanden op het werk, heb ik vanaf mei 2020 een sabbatical van een half jaar gepland, die in eerste instantie bedoeld was om te ontspannen en wat te reizen. Onnodig te zeggen dat de timing niet geweldig was en mijn reisplannen veranderden in maandenlange pandemische lockdown.
In die periode heb ik veel tijd besteed aan het nadenken over de keuzes die me hebben gebracht waar ik was en wat ik in de toekomst wilde doen. Het drong tot me door dat ik altijd zo gefocust was geweest op het goed doen op school en het nemen van die "volgende stap" in het nastreven van een zakelijke carrière, dat de opties die ik had overwogen ongelooflijk beperkt waren (cybersecurity was niet eens een optie tot een gelukkige toeval). En hoewel mijn baan destijds veel cooler bleek te zijn dan wat ik op de universiteit had gestudeerd, zag ik mezelf op den duur ook niet elke dag de hele dag in een consultancy baan zitten (op een gegeven moment zag ik ook hoe ik er helemaal van opgebrand was).
Het besef van het bovenstaande voelde als een klap in het gezicht. Ik had zo lang zo hard gewerkt aan iets dat uiteindelijk gewoon niet goed voor me was. Het ergste van alles, ik had geen idee wat er goed voor mij was en het voelde alsof ik weer bij af was.
Ik heb nog een paar weken geprobeerd om erachter te komen wat voor soort levensstijl ik wilde hebben en wat ik leuk zou vinden om te doen. Op een gegeven moment kreeg ik een duwtje in de rug richting coaching - ik had altijd van persoonlijke ontwikkeling gehouden, kon er uren over praten, vond het leuk om vrienden te helpen hun leven op verschillende manieren te verbeteren, hield echt van de flexibiliteit en tijd-/locatievrijheid die het werken met een-op-een klanten konden bieden… Maar ik bleef veel weerstand houden tegen de gedachte om coach te worden. Ik kon alle oordelen in mijn gedachten horen: je hebt je MSc niet gehaald om online coach te worden, coach zijn is geen "echte" baan, niemand neemt je serieus, wie zou je betalen om ze te coachen?, er zijn al zoveel coaches…
Uiteindelijk besloot ik om coaching uit te proberen en nam ik deel aan een programma dat me leerde over de psychologie achter coaching, hoe je met klanten moet werken, hoe je de juiste vragen stelt, enz. Tegelijkertijd liep mijn sabbatical snel ten einde. En de gedachte om weer aan mijn 40-urige werkweek te beginnen voelde vreselijk en overweldigend, vooral omdat ik nog maar net begon te herstellen van mijn burn-out. Ik herinner me dat ik nog ongeveer twee weken over had en mijn werklaptop openmaakte om te zien wat ik had gemist. Het zien van mijn inbox en de back-to-back projecten waarop ik al was gepland vanaf het moment dat ik terug zou komen, was het moment dat ik besloot te stoppen en mijn eigen coachingsbedrijf te starten.
Op welke manier denkt onze (millennial en Gen Z) generatie anders over corporate jobs in vergelijking met de generatie voor ons?
Ik denk dat onze generatie veel kritischer begint te kijken naar het idee om naar de universiteit te gaan, een diploma te halen en de carrière ladder te beklimmen. Opgroeiend was dat altijd mijn doel en het kwam nooit bij me op om iets anders te doen, zoals het starten van een eigen bedrijf of het krijgen van een leuke niet-zakelijke baan. Het was nogal een ruw ontwaken toen ik op dat punt kwam en merkte dat ik me ellendig voelde, met mijn dagen die volledig draaiden om werk.
Ik denk dat mensen hun loopbaan nu veel holistischer benaderen, waarbij het minder gaat om prestige, geld en werkzekerheid, maar meer om hoe een baan past bij iemands waarden en gewenste levensstijl (bijv. "Is dit echt een bedrijf wiens missie je wilt ondersteunen? Heeft het een vriendelijke en ondersteunende werkomgeving die jou niet alleen als een nummer beschouwt?).
Zou je zeggen dat je door een donkere periode moet gaan om te ontwaken?
Ik denk niet dat het nodig is om door een soort donkere tijd te gaan om dingen te veranderen, maar ik geloof wel dat dat in de meeste gevallen wel het geval is. We zijn letterlijk geprogrammeerd om (onbewust) gevaar te vermijden en grote veranderingen brengen veel onzekerheid met zich mee, die ons systeem als een bedreiging ervaart. Als gevolg hiervan kost het veel energie en vastberadenheid om te veranderen vanuit een plaats van alleen wilskracht. Het is veel gemakkelijker om tegen onszelf te zeggen dat het eigenlijk niet zo erg is, dat we een carrièreswitch zullen overwegen zodra het minder druk is, dat het nu economisch gezien geen goed moment is om een bedrijf te starten, dat we gewoon geen passie hebben waar iedereen het altijd over heeft...
Hoewel het geen superleuke tijd was om door te maken, ben ik ongelooflijk blij dat de dingen zijn verlopen zoals ze zijn gegaan. Het confronteren van de grote, enge vragen bracht me veel duidelijkheid en was uiteindelijk het zetje dat ik nodig had om actief een ander, meer uitgelijnd pad in te slaan.
Vertel ons meer over jouw bedrijf!
Mijn bedrijf heeft een paar wendingen genomen, maar ik ben blij te kunnen zeggen dat ik eindelijk mijn niche heb gevonden! In een notendop, ik help nieuwe ondernemers (meestal coaches) om uitstelgedrag te overwinnen en zich te organiseren zodat ze eindelijk vooruitgang kunnen boeken en hun bedrijf kunnen opbouwen.
Als klanten bij mij komen, zijn ze meestal helemaal overweldigd. Ze hebben een miljoen dingen te doen en hebben veel ideeën, maar alles is overal verspreid (telefoonnotities, fysieke notitieboekjes, losse papieren, digitale bestanden en mappen ...). Daarbovenop ontstaat er verwarring door het voor het eerst moeten bedenken van allerlei dingen en de beperkende overtuigingen die plotseling naar boven komen.
Waar ik met hen aan werk zijn onder meer:
- Georganiseerd worden. We hebben de op maat gemaakte Personal Life en Business-werkruimten van klanten opgezet in Notion (als je er niet bekend mee bent, bekijk het dan! Best. App. Ever!). Het doel is dat ze alles digitaal op één plek bewaren en precies weten waar ze wat kunnen vinden - denk aan digitale Marie Kondo.
- Inrichten van processen. We kijken naar het grote geheel (ook vanuit een lifestyle-ontwerpperspectief) en bedenken hoe we dat kunnen vertalen in kleine, bruikbare stappen. Het idee is om precies te weten waaraan je wanneer moet werken en hoe dit aansluit bij grotere doelen. Daarna komen we met een klantspecifiek planningssysteem waarmee ze kunnen optimaliseren voor productiviteit, maar zonder de gebruikelijke rigiditeit en drukte die vaak gepaard gaat met timemanagementtechnieken.
- Inzicht in de psychologie en biologie van vooruitgang. De meeste klanten waarmee ik werk zijn presteerders en perfectionisten, die ongelooflijk hard voor zichzelf zijn omdat ze dingen uitstellen of niet snel genoeg vooruitgang boeken. Hier duiken we in de grondoorzaken van deze patronen (spoiler alert: het zijn onbewuste beschermingsmechanismen) en leren ze hoe ze vooruitgang kunnen boeken op een manier die werkt met in plaats van tegen hun zenuwstelsel.
Afgezien van het bovenstaande, doe ik ook een-op-een Notion-consultaties (in feite de eerste pijler van mijn coachingprogramma), en ik ben net klaar om mijn Etsy-winkel voor Notion-sjablonen te lanceren.
Hoe zien je dagen er nu uit?
Heel anders! Hoewel ik momenteel geen vaste manier heb om mijn week in te delen, ben ik een grote fan van lifestyle design, dus dat is ook hoe ik mijn bedrijf benader. Hier zijn enkele voorbeelden:
- Ik gebruik geen wekker meer. Ik heb altijd een hekel gehad aan die mini-hartaanval die ik kreeg als mijn wekker afging, dus ik word nu gewoon natuurlijk wakker (meestal rond 8.30 uur)
- In verband met het vorige punt, zijn de ochtenden me-time. Ik plan geen vroege afspraken in en begin mijn dag meer ontspannen en bewust, waarbij de ene keer het werk-gerelateerde activiteiten zijn en de andere keer niet
- Ik probeer me aan max 3 uur diep werk per dag te houden. Ik merkte dat ik veel productiever, gemotiveerder en energieker ben als ik deze limiet stel, en veel minder worstel met uitstelgedrag dan wanneer ik gewoon de hele dag blindelings werk
- Ik heb 2 dagen waarop ik beschikbaar ben voor coaching calls en werk met max 5 cliënten tegelijk. Ik merk dat ik hierdoor veel vrijheid heb om te beslissen hoe ik mijn tijd doorbreng en dat ik gemakkelijk een dag vrij kan nemen of reizen zonder dat ik het ver van tevoren hoef te plannen
Over het algemeen ben ik behoorlijk aan het experimenteren met hoe verschillende activiteiten mijn energieniveau beïnvloeden en probeer ik een goede balans te behouden tussen werk dat leuk is en werk dat vermoeiender is - het gaat er tenslotte om dat het werk bij mij past en niet om nog een 9-tot-5 te creëren. :)
Wat is moeilijk aan het starten van een eigen bedrijf?
Alle verschillende hoeden dragen (juridisch, boekhouding, bedrijfsstrategie, marketing, verkoop, sociale media, coaching ...), erachter komen wat ze in de eerste plaats inhouden, en er bovenop blijven zitten.
Ben je blij met je beslissing om een bedrijf te starten? Waarom?
Ja! Ik kan me eerlijk gezegd niet eens voorstellen dat ik op dit moment terug zou gaan naar een gewone 9-tot-5 kantoorbaan. Waar ik het meest van hou, is simpelweg de vrijheid hebben om te kiezen waar ik aan werk, wanneer en met wie (mijn klanten zijn geweldig!).
Is er iets dat je met de lezers wilt delen over het volgen van je eigen pad?
Stop met zo hard je best te doen om ongemak te voorkomen en laat jezelf de enge vragen onderzoeken! Ik denk dat we vaak de impliciete aanname hebben dat zodra we aan onszelf toegeven dat er iets moet veranderen, we meteen een follow-up moeten geven en de enge verandering moeten doorvoeren. Maar dat doe je niet! Jezelf echt dingen laten doordenken zonder oordeel of zonder dat je geest je onmiddellijk afsluit, is slechts de eerste stap om erachter te komen wat goed voor je is. Het vermijden ervan is een gegarandeerde manier om vast te blijven zitten. Ik denk dat ik voor mij diep van binnen al jaren wist dat er iets niet klopte, maar in plaats van het direct aan te pakken, begroef ik mijn hoofd in het zand in de hoop dat het zou verdwijnen of vanzelf zou oplossen. Zelfs toen ik begon te overwegen om mijn eigen coachingsbedrijf op te bouwen, duurde het bijna een half jaar om daadwerkelijk de nodige stappen te zetten om met klanten te gaan werken, en dat is oké!
What’s next?
Mijn bedrijf staat nog in de kinderschoenen, dus de komende tijd zal ik daaraan blijven bouwen. Ik vind het echter heel leuk om te leren, dus ik overweeg ook om een studie in Cognitieve Wetenschappen te gaan doen of gewoon voor de lol softwareontwikkeling op te pakken!
Als dit interview je aansprak of als je vragen hebt, ben je meer dan welkom om hallo te zeggen @AndreaAstner 🙂
NL 
EN